De jacht op het noorderlicht..............VOLBRACHT!

De terugvlucht

Gisteravond na het eten nog een keer het noorderlicht gezien boven Keflavik. Niet meer dan een toegift. Je raakt snel gewend.... In werkelijkheid was het heel erg zwak licht. Hier kort naar staan kijken om vervolgens de wekker op 4.15 uur te zetten.

Om 5.00 uur stond voor ons het ontbijt klaar. Na inleveren van de auto vlogen we precies op tijd om 7.55 uur richting Nederland. Na geland te zijn op de polderbaan (wanneer een keer niet!) was de jacht voorbij.

De dag na de avond ervoor


Het noorderlicht heeft indruk op ons gemaakt. Na een goede nachtrust zaten we aan het ontbijt er nog steeds over te praten. De foto's werden bekeken en er bleek meer op te staan dan verwacht. Maar wat was het koud vannacht!

Nu gingen we naar Keflavik. Hier hadden we een reservering in Hotel Berg. We draaiden een oprit op wat leek op een woning maar tadaa, toch een hotel. Na inchecken gingen we een rondje schiereiland Reykjanesbær doen.

Met een pittige vaart reden we bijna de brug over de continenten voorbij. De chauffeur kon nog net op tijd op de rem trappen en rustig linksaf slaan. Een brug over een kloofje van 5 meter hoog. Grappig idee maar we waren al over de 2 continenten heen aan komen rijden om weer terug er overheen te lopen. Tja, leuk toeristisch idee.

Het laatste wat we gingen bezichtigen was Reykjanes en dan met name de hete bronnen en uitgewerkte geisers. Hier kwam de zwaveldamp je tegemoet en stond de grond onder je voeten te roken en pruttelen. Een IJslands-waardig einde van onze zoektocht naar het noorderlicht.
Vanavond nog wat eten in 1 van de betere visrestaurants en morgenochtend vroeg op. Om 5.00 uur staat het ontbijt klaar. 6.00 uur auto inleveren en 7.55 uur vliegen.

Totaal hebben we er 2.066 km opzitten.

UPDATE: het Noorderlicht

Op dit moment zien wij het noorderlicht boven de horizon. Een mooi schouwspel van wit en enigszins groene flarden die langzaam door de lucht bewegen. Wel zwak maar niet minder indrukwekkend! We hadden de hoop al opgegeven maar de locatie was toch goed gekozen.
MISSIE VOLBRACHT!

West IJsland

Vannacht om 12 uur stond Joop op de uitkijk voor het noorderlicht. Alles voldeed aan de voorwaarden, helder, ijskoud en windstil. In het noorden kwam langzaam aan een rode gloed in de lucht. Op het moment dat Joop Almar en Sabrina wakker wilde maken voor het noorderlicht kwam de maan boven de horizon uit. Helaas weer niets. Dan maar naar bed.

De ochtend was het zeer zonnig en helder. Heel de dag bleef het zo. We vertrokken richting Grabrok, 3 oude vulkanen die niet meer werkten. Hier over de rand gelopen met wederom een weids uitzicht.

Waterval Glani werd ook nog bezocht. Daarna richting Deildartunguhver. De grootste heet waterbron van IJsland en misschien van de wereld, maar dat weten ze nog niet. Hier komt het hete water spontaan uit de grond. Dit wordt gebruikt om de omgeving te verwarmen. Overigens is Joop hier wel droog gebleven. Voor de volgers, zijn camera doet het ook weer na even geföhnd te hebben gisteravond.

Nu waren alle bezienswaardigheden op en zijn we richting Reykjavik gereden. Eerst in het nationale park Þingvellir een cottage met een geweldig uitzicht over het meer in beslag genomen. Zonder dat iemand er was stonden ze open. Voor de zekerheid hadden we alvast de sleutel in onze zak gestoken voor andere kapers. Na de verhuurster te hebben gebeld en gesproken konden we onze koffers kwijt in de huisjes. En toen op weg naar de hoofdstad.

Reykjavik hadden we in een middag wel gezien. Kort er doorheen gereden en wat door het oude centrum heen gelopen. De grote kerk bezocht en het huis waar Gorbatsjov en Reagan gebivakkeerd hebben in 1986, het Höfði-huis.

Tijdens het schrijven van dit stukje zitten we uit te kijken op het meer en af en toe op het scherm in verband met tikfouten. Vanavond nogmaals een kans op het noorderlicht? De omgeving zal vast en zeker donker zijn.

Van Akureyri naar farm holiday Hraunsnef

Gedurende de avond trok de lucht weer dicht. Later op de avond begon het te regenen en sommige van ons denken zelfs natte sneeuw. Een voordeel is wel dat we snel onder de te korte dekbedden konden kruipen want het noorderlicht kon dan toch niet worden gezien.

In de ochtend eerst een korte rondrit door Akureyri. 2 huizen bekeken welke ruim 2 eeuwen oud zijn. Blijkbaar hebben daar dichters gewoond. Joop heeft nog even de bewegwijzering hersteld. Deze wees niet naar het Nonnahuis maar er vanaf. Dit was met een rustige duw weer terug gezet. De volgende stop was de kerk.

Vervolgens sloegen we ons avond eten in bij Subway, de slijterij was dicht dus dat werd een andere plaats later op de dag. Onderweg hebben we een 8-kantige houten kerk (volgens de reisgids) van metaalplaten gemaakt bekeken.

Een ander kerkje uit 1834 was van turf en drijfhout gebouwd. Hier lagen graven omheen. Het lijkt erop dat de temperatuur goed is voor de mens. Velen waren veel ouder dan 80 geworden.

In Blöndós stopten we voor de slijterij. Het was ondertussen 13.30 uur. Hier ging de winkel om 14.00 uur open. Weer geen wijn. Achter ons stopte een IJslander en die stapte vrolijk(?) de winkel binnen. Joop nam een spurt en kwam even later ook met drank naar buiten. Dat was ook geregeld.

De rit was redelijk saai geworden ondertussen. Laag hangende bewolking en weinig bezienswaardigheden. Anja las voor uit de reisgids met de meest onuitspreekbare en tong brekende namen wat eventueel interessant zou kunnen zijn. Almar vroeg wat de eerste stop zou zijn en daarna wat het ook alweer was. Dit ging Anja te ver en brak in lachen uit met de gedachte weer alle namen te moeten oplezen.

De eerste zou een waterval zijn. Die hebben we nooit gevonden. Vervolgens een berg met overblijfselen van woningen en een muur die door niemand is gebouwd omgeven door bazaltzuilen in de rotswand. Weinig mooi, hoewel het uitzicht dit wel was over het dal.

Ondertussen was het weer tijd om een slaapplek te zoeken. De Farm Holiday bij Hraunsnef voldeed weer na afdingen op de prijs. Dat gaat trouwens erg goed in dit land. Morgen verder richting Reykjavik.

Omgeving Myvatn en Akureyri

Zonovergoten kwamen wij ons huis uit gelopen op weg naar het ontbijt. Vol in de zon was het toch zeker wel 3 graden. Tijdens het ontbijt kwamen we de eerste Nederlander tegen. Een beroeps ouwehoer. Hij werkte voor de klantenservice van Ikea en wij denken dat dat een gouden greep is.

De eerste halte was Krafla. De weg hiernaar toe kon je openbaar douchen en naar het toilet. Midden in het veld stond een douche vol open met warm water wat uit de grond kwam. Hier gingen we een wandeling maken over een lava en solfataren veld. Een wandeling door een stomend zwart landschap langs een geel - rood gekleurde berg, Leirhnjúkur. Halte 2 was Viti, een kratermeer.

Op weg naar Myvatn kwamen we langs nog een solfataren veld, Hverir, met sissende en stomende boorgaten. Het verdere veld lag te borrelen en op de bergwand lag zwavel.

Verderop langs het meer bezochten we een ingestort lava meer, Dimmuborgir, met vreemde rotsformaties. Hier hadden we ook een uitzicht op het Myvatn meer met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen.

Nadat we Godafoss hadden bezocht in de volle zon gingen we een hobbel weggetje op. Met een gepaste snelheid van ruim 90 km/u reden we over de hobbels 40 kilometer naar de Aldeyjarfoss. De rit van gisteren was een goede leerschool. De Aldeyjarfoss was weer een mooie waterval in een schitterende kloof. Deze hadden we gevonden door eerst het erf van een boer op te rijden die niet begreep wat wij kwamen doen. Om vervolgens aan te geven dat we door het hek moesten die we zelf open moesten doen tegen de schapen.

In Akureyri vonden we een plek om te overnachten. In een zeer mooi luxe appartement, en tot nu de goedkoopste.

Voor diegene die het zich afvragen, het noorderlicht staat niet aan in het noorden. Gisteren avond was het koud, donker en windstil. Maar niets gezien.

De oostkant van IJsland

De eigenaresse van onze boerderij overnachting voorspelde slecht weer en dat klopte ook. De gehele nacht heeft het geregend en gedurende de dag ook. Hierdoor vorderde we lekker langs de oostkant van IJsland na een kop hete chocolade gedronken te hebben in een hotel van ruim 100 jaar oud.

Via de Oxi pas sneden we een stuk van de hoofdweg 1 af. Over het algemeen is een pas door de bergen een weg met vergezichten. De Oxi pas begon met wederom een spectaculaire waterval. Vervolgens stegen we tot ruim 500 meter hoogte. Vanaf 300 was het zicht een paar honderd meter. Het werd voor ons dus niet meer dan een doorsteek.

In Egilstadir hebben we wat boodschappen gedaan en onze tank maar weer eens vol gegooid om naar het noorden verder te rijden. Eigenlijk was dit ook onze planning om vandaag flink door te rijden. Het noorden heeft meer te bieden volgens ons.

Tussendoor kort gestopt op een boerderijtje waar ze lekker actief schapen aan het slachten waren. De rendieren waren al weg getuigen de poten die Anja zag liggen. In een kooitje van misschien 10m2 liepen 2 poolvosjes. Hiervoor waren we hier naartoe gereden. Niet wetende dat ze in zo'n klein kooitje zaten.

Vervolgens verder richting Myvatn om een slaapplek te vinden. In Guesthouse Grimsstadir vonden we er 1. Een eigen huisje waar normaal 8 personen in kunnen overnachten. Aangezien de kamers nog opgemaakt moesten worden, moesten we ons nog even vermaken. Dit deden we bij de Dettifoss (krachtigste en grootste waterval van Europa) en de Selfoss. De heenreis duurde ruim 45 minuten over het hobbelige weggetje. De terugrit circa 20. Wanneer je harder over de hobbels rijdt heb je er minder last van blijkbaar, of we waren het zat omdat we een uur langs de watervallen hadden gewandeld. Nu uitkijkend op de zon en een regenboog, want het regent nog steeds een beetje, zitten we aan de borrel. Bij te komen van een rit van 450 kilometer.

Morgen hebben we meer rust, we hoeven maar tot Akureyri.

Het zuiden van IJsland

Om 9.00 uur gingen we op pad. We kwamen er achter dat we nog vergeten waren te melden dat Almar tijdens het tanken gisteren een IJslander uit de greppel heeft getrokken. Een man van ongeveer 70 liep met 2 paarden aan de hand langs ons en lag ineens op zijn rug. Hij kwam zelf niet meer overeind maar hield zijn paarden goed vast. Met een hand van Almar kwam hij moeizaam overeind om waggelend verder te gaan.

Seljalandfoss was onze eerste stop. Een hoge waterval waar we achterlangs konden lopen. Vervolgens de Skogarfoss bekeken

Eyjafjallajökull moest even aanbeden worden. Het is toch de gletsjer vulkaan die Joop van het biljarten af hield in mei 2010.

Bij Vik is Dyrhólaey, een klif met en groot gat en een natuur brug van basalt. Verderop zou op de Vogelrots de papagaaiduiker nestellen tot september en ze kunnen blijkbaar agenda lezen. Geen 1 gezien. De grotten met basaltzuilen was een leuke afleiding en schuilplaats voor het zandstralen met lavazand.

Na een paar kilometer off-road gereden te hebben met onze 4x4 kwamen we aan bij Fjadrárgljúfur (10x, nee 5x snel uitspreken). Een kloof midden in een groen gebergte en erg hoog. Je kon op diverse plekken een smal pad op lopen als het ware de kloof in. WAT EEN HOOGTE. Maar wel heel mooi.

Núpsstadur is een oud plaggenhut dorpje. Tot 1968 bewoond geweest. Toen vertrokken de laatste 2 boeren die daar nu begraven liggen met een leeftijd van 97 en 101.

Na een blik geworpen te hebben op diverse gletsjertongen passeerden wij Jökulsárón waar in een meer schotsen van de gletsjer dreven en een zeehond. Via het maan landschap hebben we onderdak gevonden bij een boer met schapen in Sudersveit.